مقاوم سازی دیوار آجری

مقاوم سازی دیوار های آجری

استفاده از مصالح بنایی و خشتی در اجرای ساختمان ها از زمان‌های گذشته در ایران بسیار رایح بوده است. به‌طوری‌ که در بسیاری از شهرها و تقریبا اکثر مناطق روستایی و مناطق گرم و خشک ساختمان های بنایی و خشتی قسمت اعظم ساختمان های این مناطق را تشکیل می‌دهند. مقاوم سازی دیوار های آجری عبارت است از اجرای روش‌هایی روی دیوار آجری غیر مسلح و آسیب دیده به دلایل مختلف، به منظور بالا بردن استحکام و مقاومت آن در برابر انواع نیروهایی که نسبت به آن اعمال‌ می‌شود.

دلایل عملکرد ضعیف دیوار های آجری در برابر زلزله

  • استفاده از آجرهای بی کیفیت
  • استفاده از ملات سست و ضعیف
  • عدم طراحی و محاسبه‌ی سازه‌ای
  • اجرای ناصحیح دیوار ‌چینی
  • عدم انسجام بخش‌های مختلف از قبیل سقف با دیوارها و دیوارها با پی
  • عدم رعایت ضوابط آیین ‌نامه
🔔 حتما بخوانید: آجر سفال اصفهان

مقاوم سازی-دیوار آجری

خسارات مشاهده شده در ساختمان‌های بنایی

از جمله خسارت ها و خرابی هایی که در ساختمان های بنایی و آجری مشاهده شده است، می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • اﯾﺠﺎد ﺗﺮک و ﺟﺪا ﺷﺪن دیوارها از ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ
  • فروریختن ﺧﺎرج از ﺻﻔﺤﻪ دﯾﻮارﻫﺎ
  • اﯾﺠﺎد ترک‌های ﻣﻮرب ﮐﺸﺸﯽ در ﮐﻨﺎر بازشوها
  • ﻓﺮورﯾﺨﺘﻦ دﯾﻮارﻫﺎی ﺑﺎرﺑﺮ و سقف ‌ها
  • از ﺑﯿﻦ رﻓﺘﻦ اﻧﺴﺠﺎم ﺳﻘﻒ و فروریزش آﺟﺮﻫﺎی ﻃﺎق ﺿﺮﺑﯽ
  • ﺧﺴﺎرت در ﮔﻮﺷﻪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن و فروریختگی ﺟﺰﺋﯽ

مود های شکست و خرابی دیوار های آجری

مود های شکست در دیوار آجری به دو گروه عمده شکست درون صفحه ای و شکست برون صفحه ای تقسیم می شود. در حالت شکست درون صفحه ای معمولا یکی از مود های زیر رخ می دهد:

  1. در صورتی که دیوار تحت بار قائم زیاد بوده و نسبت ارتفاع به طول دیوار کمتر از واحد باشد مود شکست برشی رخ می دهد. هم چنین اگر نسبت ارتفاع دیوار به طول بزرگتر از واحد باشد (تقریبا برابر ۲) و مقدار بار قائم بسیار زیاد باشد باز هم امکان شکست برشی وجود دارد. در صورتی که مقاومت برشی دیوار اندک بوده و بار جانبی در مقایسه با بار قائم، بزرگ باشد، شکست برشی_لغزشی رخ خواهد داد. در این حالت معمولا نسبت ارتفاع به طول دیوار کمتر از ۵/۱ به ۱ و در حدود ۱ به ۱ می باشد.
  2. در صورتی که مقاومت برشی دیوار به اندازه کافی باشد و نسبت ارتفاع به طول ستون در حدود ۲ به ۱ باشد آنگاه شکست خمشی رخ می دهد. اگر مقدار بار قائم اندک باشد در صورت کم بودن مقاومت برشی نیز شکست خمشی اتفاق می افتد.

مقاوم کردن دیوار آجری

در حالت شکست برون صفحه ای معمولا یکی از مودهای زیر رخ می دهد:

الف) اگر راستای تنش کششی منجر به شکست، موازی درزهای افقی آجرها باشد ترک قائم در ارتفاع دیوار به وجود می آید. این شکست معمولا هنگامی رخ می دهد که طول دیوار بزرگ باشد.

ب) اگر راستای تنش کششی منجر به شکست، عمود بر درز های افقی آجرها باشد ترک افقی در میانه دیوار به وجود می آید. این شکست معمولا هنگامی رخ می دهد که ارتفاع دیوار بزرگ باشد.

روش های مقاوم سازی دیوار های آجری

راهکار های مقاوم سازی دیوار های آجری برای گروه ساختمان های معمولی و ساختمان های خاص و تاریخی بر اساس اهمیت و توجیه اقتصادی و همچنین نوع منطقه و زلزله خیزی آن منطقه متفاوت است. مقاوم‌ سازی دیوار های آجری به دو صورت سنتی و نوین صورت می‌گیرد.

روش های سنتی مقاوم سازی دیوار آجری

۱. مقاوم سازی دیوار با استفاده از مصالحی همچون سیمان و گچ

نوع مصالح مورد استفاده در این روش  به عمق و عرض ترک ‌های موجود در دیوار آجری بستگی دارد. به طور کلی‌ می‌توان از موادی همچون، ملات سیمان، ملات دارای ترکیبات ضد انقباض و رزین‌های اپوکسی استفاده کرد.

🧱 قیمت به روز آجر اصفهان و سفال اصفهان (09134055216)

آجر و سفال اصفهان به علت استفاده از خاک با مشخصات کیفی بالا، جزء بهترین آجر و سفال های کشور هستند که در کلیه پروژه های ساختمانی، سوله ها و ... قابل استفاده بوده که علاوه بر مشخصات فیزیکی، مشخصات ظاهری بسیار مناسبی برای نماسازی دارند.

ممکن است به دلایل مختلفی ترک‌هایی به علت جای خالی ملات بین آجرها ایجاد شود. در این حالت هم باید مجدداً نسبت به بندکشی با استفاده از مصالح مقاوم‌تر اقدام کرد.

۲. اجرای عملیات دوغاب ریزی روی دیوار

دوغاب‌ ریزی از متداول‌ترین روش‌های مقاوم سازی دیوار آجری است. استفاده از دوغاب باعث برقراری یک اتصال محکم میان اجزای آسیب دیده و سست شده‌ می‌شود. دوغاب عمدتاً شامل ۸۰ درصد سیمان پرتلند و ۲۰ درصد سیمان پوزولانی است. اجرای این روش علاوه بر ساده بودن، هزینه بسیار کمی هم دربر دارد. در نتیجه از این روش بطور گسترده‌ استفاده می‌شود.

🔔 حتما بخوانید: سقف طاق ضربی

مقاوم سازی دیوار آجری

روشهای نوین مقاومسازی دیوار های آجری

۱. روش و تکنیک مقاوم سازی با FRP 

مقاوم سازی دیوار آجری با استفاده از پلیمر تقویت شده با فیبر یا همان اف آر پی (FRP)  از روش‌هایی می باشد که امروزه بسیار به کار می‌رود. تنوع این کامپوزیت‌ ها زیاد است و کاربردهای بسیار متنوعی در زمینه مقاوم سازی دارند. استفاده از الیاف FRP بسته به نوع آن می‌تواند بسیار هزینه‌‌ بر باشد، در نتیجه کاربر این مصالح بیشتر در سازه های تاریخی و ساختمان های با ارزش فرهنگی است. زیرا این مصالح فرم و هندسه ساختمان را تغییر نمی دهند و کم‌ترین اثر را بر زیبایی سازه های تاریخی دارند. همچنین با استفاده از این الیاف استحکام کل سازه را افزایش می یابد.

در این روش یک سری نوار آماده و پیش‌ساخته روی سطح دیوار آسیب دیده چسبانده می‌شود. به منظور چسباندن چند لایه کامپوزیت اف آر پی به سطح زیرین از رزین‌های اپوکسی استفاده می‌شود.

۲. تقویت دیوارهای آجری بدون اعضای بتنی یا فولادی محیطی

الف: تقویت برشی

برای جبران ضعف برشی دیوار، صفحات FRP در راستای طول دیوار و به صورت افقی در دو وجه دیوار نصب می گردد. نحوه عملکرد FRP بدین صورت می باشد که پس از ایجاد ترک های برشی، کرنش در آن منطقه افزایش یافته و نیروها به FRP منتقل می گردد. درنتیجه مقاومت و شکل پذیری دیوار افزایش می‌یابد.

ب: تقویت خمشی

برای تقویت دیوار در خمش، صفحات FRP در راستای ارتفاع و به صورت قائم در دو طرف نصب می گردد. در صفحات FRP که در راستای ارتفاع قرار گرفته‌اند،  باید انتهای آن در پای دیوار به طور مناسبی مهار شود تا نیروها به تکیه‌گاه پای دیوار منتقل گردد. به همین منظور می‌توان نبشی فولادی را در مجاورت تکیه‌گاه دیوار پیچ کرد و یا از صفحه برشی FRP عمود بر لایه FRP خمشی در انتهای لایه استفاده نمود.

در صورت استفاده همزمان از الیاف در هردو راستا، سختی و مقاومت و شکل‌پذیری بسیار افزایش می‌یابد. در این حالت الیاف‌های افقی خود مهارکننده‌ی الیاف خمشی می‌باشند.

🔔 حتما بخوانید: نانو آجر

۳. مقاوم سازی با استفاده از میلگرد و بتن شاتکریت

یکی از روش های موثر تقویت ساختمان های موجود ایجاد روکش بتنی روی دیوارهاست. در این روش ابتدا تاسیسات و نازک کاری دیوارها تا رسیدن به سطح آجر تخریب و جمع می گردد به نحوی که سطح دیوار عاری از مصالحی مانند گچ و مواد مضر برای بتن باشد.

مقاوم-سازی-دیوار-آجری

کف سازی پای دیوار ها نیز تا رسیدن به کلاف زیر دیوار (فونداسیون) جمع آوری می گردد. سپس میلگرد هایی با فواصل مشخص و معین در فونداسیون قرار داده شده و مش بندی روی دیوار صورت می پذیرد. پس از آن عملیات بتن پاشی با ضخامت حداقل ۳ سانتیمتر انجام می پذیرد و مجدداً نازک کاری و تاسیسات روی دیوارها اجرا می شود دیوارها اجرا می شود.

برای ایجاد روکش بتنی باید در دیوار شیارهای قائم ایجاد کرد تا پس از پاشیدن بتن این شیارها همچون کلاف قائم عمل کرده و علاوه بر تقویت مقاومت خمشی دیوار، روکش بتنی و دیوار آجری را به طور مناسبی با هم یکپارچه کنند.

۴. مقاوم سازی با استفاده از پشت بند های بتنی

در این روش در محل تقاطع دیوارهای طولی و عرضی و محل شناژ های قائم که به‌طور معمول به ‌صورت متقارن و منظم در ساختمان وجود دارند، یک پشت‌ بند بتن آرمه قرار می‌گیرد. ضخامت این پشت ‌بندها بین ۳۵ تا ۵۰ میلیمتر متغیر است.

0 پاسخ

دیدگاهتان را بنویسید

می خواهید در گفت و گو شرکت کنید؟
خیالتان راحت باشد :)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

سه × پنج =